امروزه نگراني روزافزوني در خصوص اثر انواع ساخت و ساز بر محيط زيست از طرق زير وجود دارد:
-تغيير آب و هواي جهان در بلند مدت به سبب استفاده از انرژي پايه كربني
-اتمام منابع تجديد ناپذير زمين
-ايجاد تاثيرات زيست محيطي كوتاه مدت ولي شديد در محل كارگاه مانند انتشار مواد شيميايي سمي در خلال عمليات ساخت
به منظور ارزيابي صحيح اثر زيست محيطي طرحهاي مختلف عمراني، يك ارزيابي “گهواره تا گور” براي هر پروژه لازم است كه از استخراج مواد، ساخت مصالح، نصب و اجرا، بهره برداري و نگهداري و بالاخره، جمع آوري و دفع را بررسي نمايد. اين گونه ارزيابيها را ارزيابي چرخه بهره برداري (Life Cycle Assessment) مي نامند كه در عمل انجامشان زمانبر و طاقت فرسا است. لذا، ارزيابي چرخه بهره برداري در آيين نامه هاي ساخت و ساز الزام نشده است و در حال حاضر، به ندرت انگيزه هاي مالي كافي براي انجام آن وجود دارد.
با اين حال، نگراني فزاينده در خصوص تغييرات آب و هوايي، انگيزه هاي مالي به لحاظ كاهش مصرف انرژي و استفاده از مواد بازيافتي، و خسارت بالقوه ناشي از شكايت كاركنان يا همسايگان صنايع به لحاظ آسيب ديدن سلامتيشان (يا حتي آسيب احتمالي سلامتيشان) به سبب فعاليت آن صنايع، روي هم رفته سبب ايجاد مسووليت روز افزون براي طراحان شريف و مالكين بناها شده است.
در بريتانيا تعدادي ارزيابي چرخه بهره برداري براي برخي ساخت و سازهاي پايه انجام شده است و در نشريه Green Guide to Specification توسط BRE و Oxford Brooks University ارائه شده است. اين نشريه تاثير زيست محيطي هر نوع بنا را بر اساس موارد زير دسته بندي مي كند:
-تغييرات آب و هوايي
-اتمام سوخت فسيلي زمين
-اتمام لايه محافظ اوزون زمين
-انتشار سموم مضر براي انسانها در هوا و آب
-انتشار اسيد ( مانند انتشار گازهايي كه باران اسيدي توليد مي كنند)
-انتشار سموم مضر براي اكوسيستم (منظور انتشار موادي است (معمولا فلزات سنگين)، كه اكوسيستم همسايه را مورد حمله قرار مي دهند.)
– يوتروفيكشن (Eutrophication) (منظور توليد نيتراتها و فسفاتهاست كه سبب رشد بي رويه جلبكها شده و در پي آن اكسيژن آبها را كاهش مي دهند)
-مه-دود(smog)
– استخراج معدني (mineral extraction) به هر كدام از اين عوامل يك نمره A(بهترین) تا C(بدترین) اختصاص داده مي شود و در نتيجه يك نمره ميانگين به نوع ساخت و ساز مربوطه اختصاص مي يابد که می توان آن را “رده توازن” آن نوع بهره برداری نامید.
بر اساس طبقه بندي فوق، ساختمانهاي صنعتي فلزي و سقفهاي ساندويچ پانل نمره توازن A را كسب مي كنند زيرا در بيشتر عوامل فوق الذكر نمره بالا كسب مي كنند. نمره توازن بالايي كه ساختمانهاي ساخته شده با ساندويچ پانل كسب مي كنند، نشان دهنده مزيت ويژه استفاده از يك سيستم سقف سبك با مقدار مصالحي كمتر در مقايسه با ساير سيستمهاي تجاري است.
به طور كلي، سيستمهاي پوشش فلزي ساختمانها داراي شاخص توازن خوبي هستند زيرا امكان بازيافت فلز به كار رفته در آنها وجود دارد. اگرچه سيستمهاي ورقهاي فلزي در پايان عمر ساختمان معمولا به همان صورت قابل استفاده مجدد در ساختمانها نيستند، خود مصالح را مي توان فرآوري نموده و براي كاربردهاي ديگر بازيافت نمود. به طور مشابه، هنگام ساخت ورقها نيز ممكن است از فلز بازيافتي استفاده گردد. هر دوي اين عوامل اثر مخرب بر محيط زيست را از طرف سيستمهاي فلزي كاهش می دهد،بخصوص كه روشهاي بازيافت در صنايع به طور روزافزون ارتقا مي يابند.
سيستمهاي سقف و پوشش فلزي كه به خوبي مشخصاتشان تعيين شده باشد و به خوبي اجرا شده باشند خواهند توانست هوابندي مطلوبي ارائه داده و فرار گرمايي از سازه را به خوبي در محدوده پيش بيني شده طراح نگه دارند درحالي كه كاركرد مصالح بنايي در واقع به كارگران كارگاه بستگي دارد و تا حدي غير قابل پيش بيني خواهد بود.
